Metal po raz IV

Tristania - Equilibrium 

Battlelore - Journey To Undying Land

Crematory - Tears of Time

Metal po raz III

Tiamat - Gaia 

Draconian - Morphine Cloud 

Graveworm - Fear Of The Dark

                                     

Katolickie dowcipy part - II

Staremu żydowi Ickowi urodził się syn.
Idzie Icek do rabina.
- Rabin, Ja nie dożyje żeby zobaczyć co z mojej pociechy wyrośnie.
- jest jakiś sposób żeby to sprawdzić ?
Rabin na to:
- Pewnie że jest; postaw na stole wódkę, myckę, pieniądze i puść dzieciaka.
- Złapie myckę - będzie rabinem.
- Złapie pieniądze - będzie biznesmenem.
- Złapie wódkę - trudno - będzie politykiem.
Icek poszedł do domu, postawił na stole co trzeba i puścił dziecko. Gówniarz dopadł do stołu i zgarnął wszystko.
Idzie Icek do rabina.
- Rabin, takiej opcji nie było, zabrał wszystko na raz.
- Oj niedobrze Icek, niedobrze - to on będzie ksiądz katolicki.

------------------------------------------------------------------------------------------

- To, jakim samochodem będziecie jeździć w raju, zależy od tego, czy byliście wierni swoim żonom za życia! - mówi Bóg.
Pierwszy facet:
- O Boże, proszę, bądź łaskaw! Wiem, że zdradzałem żonę, ale na ziemi było tyle pięknych kobiet, a ja chciałem mieć je wszystkie dla siebie!
Bóg:
- Wstydź się, synu, za karę dostaniesz dwudziestoletnią Nyskę.
- Drogi Boże, tylko raz zdradziłem i strasznie tego żałuję, nie bądź zbyt srogi! - mówi drugi facet.
Bóg:
- Wstydź się, synu, ale dostaniesz BMW.
- Drogi Boże, będziesz ze mnie taki dumny - mówi trzeci. - Nigdy nie zdradziłem żony, kochałem ją ponad wszystko, kupowałem jej róże codziennie, sprzątałem cały dom, robiłem zakupy, podróżowaliśmy razem po całym świecie...
- Wystarczy! - mówi Bóg. - Jestem z ciebie dumny. Dostaniesz każdy samochód, jaki tylko zapragniesz.
Minęły dwa tygodnie. Pierwszy i drugi mężczyzna widzą, jak trzeci facet zatrzymał się na samym środku skrzyżowania swoim nowym, błyszczącym Ferrari. Podchodzą do niego i pytają:
- Człowieku, dlaczego płaczesz, przecież masz samochód swoich marzeń! O co ci chodzi?
Na to on zrozpaczonym głosem:
- Właśnie widziałem moją żonę na rolkach!

-------------------------------------------------------------------------------------

Stoi zakonnica na szosie i zatrzymuje samochody. Nikt nie chce się zatrzymać i podwieźć siostry. Deszcz, chłód, burza straszliwa. W końcu zatrzymuje się piękna blondyna w czerwonym ferrari i zabiera zakonnice. Ta szczęśliwa stara się nawiązać rozmowę:
- Piękne auto, pewnie ma pani wspaniałą posadę, skoro stać panią na taki wóz.
- A nie nie, to mój trzeci kochanek mi je kupił.
- Jak to, nie ma pani męża?
- Nie, żyje w wolnych związkach, lepiej na tym wychodzę, np. te futro na tylnym siedzeniu dostałam od innego kochanka, a ta piękna biżuteria - ta jest od jeszcze innego.
W końcu dojeżdżają do klasztoru, zakonnica wysiada smutna, że jej życie jest takie szare, ale tłumaczy sobie ze wybrała życie klasztorne, więc tak musi być. Około 22 zakonnica zmówiła wieczorny pacierz i kładzie się do łóżka, nagle ktoś cichutko puka: puk, puk.
- Kto tam?
- To ja ksiądz Antoni (szeptem).
A zakonnica na to:
- W dupę sobie wsadź te swoje bombonierki.

------------------------------------------------------------------------------

Razu pewnego samochodem jechał ksiądz, a chodnikiem szła zakonnica, którą zobaczył. Zapytał, czy ją podwieźć, a ona się zgodziła. Gdy wsiadła do samochodu, jej habit część nogi odsłonił, a była to noga piękna i ponętna nadzwyczaj. Wzrok księdza na nodze się zatrzymał i niewiele brakowało, aby wypadek spowodował. Po odzyskaniu kontroli nad pojazdem ręka księdza opadła na nogę siostry, a ona zapytała:
- Bracie, czy pamiętasz psalm 129?
A on rękę zabrał i przepraszać począł. Jednakowoż, gdy biegi zmieniał, ponownie ręka jego na nodze jej spoczęła. A ona ponownie zapytała:
- Bracie, pamiętasz psalm 129?
A on zawstydził się i ponownie przeprosił. Zatrzymali się u bram klasztoru, a ona podążyła do środka. On zaś Pismo otworzył i przeczytał psalm 129:
"Idź dalej przed siebie i szukaj, w górze czeka Cię nagroda".

MORAŁ: Ksiądz, nie ksiądz... Pismo trzeba znać.

----------------------------------------------------------------------------

Pewnego dnia, podczas mszy, pojawia się znienacka Szatan, patrzy wielkimi ślepiami po ludziach, uśmiecha się szyderczo i siada na ołtarzu. Ludzie uciekają z kościoła i tylko jeden staruszek się nie rusza i patrzy na Bestię. Wreszcie Szatan podchodzi do niego i pyta:
- Czy nie wiesz kim jestem?
- Oczywiście, że wiem.
- I nie boisz się mnie?
- Ani trochę.
Szatan lekko się zdziwił.
- Mnie się wszyscy boją, a ty nie? Dlaczego się nie boisz?
- Jestem żonaty z twoją siostrą od 48 lat

---------------------------------------------------------------

Sztuka latania - part IV

Tym razem wywiad z facetem, który przynajmniej ma pojęcie o sztuce lataniu, symulacjach i fizyce. 

                        

Artur Dmochowski - Dziennikarz czy kłamca!?

„w 2009 r. z powodu chorób układu oddechowego i krążenia, a więc typowych powikłań pogrypowych, zmarło aż o 6377”

Rzetelność GP jest na skraju ludzkiej obłudy i zakłamania. Artur Dmochowski pewnie zdobywał pierwszy szlif w dziennikarstwie na wydziale propagandowym w okresie PRL. Jak widać świetnie sobie poradził w okresie przemian, a właściwie dostosował swoje poglądy do nowych czasów. Nie mam zamiaru wgłębiać się w szczegóły jego kariery życiowej i sprawdzać, kim jest i co do tej pory napisał, wystarczy mi ten jeden artykuł, żeby wyrobić sobie o nim opinię poza tym śmieciami z reguły się nie zajmuje. Skoro raz się zeszmacił pewnie robił to już prędzej wiele razy i dobrze się z tym czuje. Pisząc dla GP ma przecież duże pole do popisu.

Przeciętnie w krajach europejskich ilość zmarłych była przeważnie dwucyfrowa. Dmochowski dorzucił jeszcze dwie cyfry i urządza popis Goebbelsowski z zamiarem oczernienia minister, która oparła się kupnu wadliwe i szkodliwej szczepionki. Tak się składa panie Dmochowski, że ktoś w mojej rodzinie chorował na tą grypę i wyszedł z tego cało i żadna świnia faszystowska pokroju tego dziennikarza nie wmówi mi, że czarne to białe. Jeżeli chce uprawiać propagandę na krzywdzie ludzkiej, z czego przecież słynie „GP” i całe to środowisko, to powinien zdać sobie sprawę, że robi z siebie cmentarną hienę uwikłaną w ciągłe jazdy na trumnach. Jaka prasa tacy dziennikarze, jacy dziennikarze takie fakty.

Oczywiście ciemna pisowska masa zareaguje donośnym hura, hura, mamy nowego haka na Kopacz, i będą upajać się kłamliwym newsem.

Żaden z nich nawet nie pamięta tamtego okresu i dlatego nie ma chyba sensu przypominać, że nie ma kraju w którym nie było aż 4 cyfrowej liczby zmarłych, żaden z tych ćwierć mózgów nawet nie sprawdzi faktów, bo po co mają swoich pisowskich Goebbelsów.  Oczywiście też żaden z nich nie pomyśli o tym, że skoro u nas ktoś miałby fałszować te dane, to przecież zachód i cały świat musiał też brać udział w tej zmowie, bo jak to jest możliwe, że tylko u nas zmarło ponad 6 tys. a wszędzie indziej tylko kilkanaście osób. Nie będę tego tłumaczył czytelnikom „GP” bo nie warto, ciemna masa i tak wie zawsze swoje. Żaden z czytelników nie sprawdzi też ilu było chorych w kraju na tą chorobą, bo po co?

Wyjaśnię w skrócie nie mogło być tylu powikłań choćby nie wiem jak się starał kłamać, ponieważ nie było nawet tylu zachorowań w Polsce w grudniu 2009 potwierdzono 1525 przypadków zarażenia tą chorobą, zmarło 67 osób.

Dmochowski! Nie powinien pytać „kto odpowie za kłamstwa grypy” tylko kto odpowie za kłamstwa Artura Dmochowskiego „rzetelnego” propagandzistę GP lub raczej pożytecznego płatnego idiotę.

http://www.rpo.gov.pl/pliki/12608832570.pdf

Rezolucja wojny tuż, tuż!

Macierewicz i Kaczyński napinają muskuły żeby przekonać za wszelką cenę ciemny lud do teorii o wstrząsach i zamachu.

Dobra załóżmy przez chwilę, że promocja tej teorii powiodła się i w którymś momencie oficjalnie przyjęto zamach, jako przyczynę katastrofy i oto stajemy przed ważnym dylematem, co dalej?

Kaczyński porównał katastrofę smoleńską do ataku terrorystycznego na WTC. ;) Raczej kiepskie porównanie i nobilitacja kiepskiego prezydenta.

Po ataku na WTC cała Ameryka jak jeden mąż stanęła murem za prezydentem i poparła atak na Afganistan urządzając sobie poza-kontynentalną wycieczką pomścili poległych, zachowali się jak prawdziwi mściciele barbarzyńcy przerabiając, góry i pustynie w strefę wojny, a samego przywódcę zamachu załatwić o poranku. Oni potrafili iść na całość, ponieważ mają cojones i nie boją się własnego odbicia w lustrze.

Idąc tym tokiem myślenia Kaczyńskiego powinniśmy, więc spodziewać się tego samego z Rosją? Pytam się, bo nie wiem czy mam strugać strzały i zbierać kamienie, czy też spiskowcy sami to załatwią w duchu patriotyzmu? Przecież siedzenie z założonymi rękami nie wchodzi w grę chyba, że chce się używać amunicji zamachowej w celu kopania Tuska po nabiale.

Skoro na początku założyłem, że oficjalnie „zamach” stał się głównym nurtem dalszej polityki przeciwko Rosji, załóżmy też, że PiS dostaje władzę to, co dalej panie Kaczyński i Macierewicz? Na początek ustalmy jedną ważną rzecz, czy Kaczyński będzie w stanie poprowadzić pisowskich patriotów na szańce, mszcząc się za brata bratową i pozostałych „poległych” w katastrofie, czy też będzie dalej napinał muskuły i groził palcem udając zbawiciela narodu i prawdziwego patriotę, stosując taktykę uników tworząc dalszą psychozę smoleńską i zagrożenia ze wschodu, bawiąc się przy tym w polityka odsuwając na bok godność, honor i oczywiście, co najważniejsze swoją zemstę na zamachowcach, ponieważ brak mu ważnego atutu, dużych ciężkich i twardych cojones. Człowiek, który boi się własnego cienia, który nie potrafi wyjść z domu na zwykłe zakupy bez ochrony, nie byłby w stanie wykazać się „męstwem”. To słowo może istnieje w jego słowniku, jednak samo znaczenie tego słowa dla tchórza pokroju Kaczyńskiego jest przecież obce. Dlatego właśnie stać go tylko na rozpowszechnianie głupich aluzji opierając się opiniom Macierewicza i tezami, że Tutka to samolot pancerny, a samoloty uderzając w WTC cięły stalowe belki.

Odpowiedź jest przecież jasna i oczywista, nie ma takiej siły żeby Kaczyński był w stanie zagrozić swoim paluchem Rosji doprowadzając do konfliktu zbrojnego, nawet konflikt dyplomatyczny to dla niego ogromne obciążenie psychiczne. Przecież musi sobie zdawać sobie sprawę, że skoro Rosja dokonała jednego zamachu to może dokonać kolejny i tym razem on będzie celem. Nie wiem, kto mu zmienia pieluchy Hofman, czy Błaszczak, ale obaj mają przesrane.

W sumie prezes ma też inne rozwiązanie. Da Macierewiczowi wolną ręką, a ten będzie badał tak długo katastrofę jak długo będą mogli robić z ludzi durni, badanie katastrofy nie ma żadnej daty przydatności i nie jest w stanie przedawnić się, póki taki Kaczyński czy Macierewicz mają patent na manipulowanie ludźmi, którzy dają się manipulować w imię dobra partyjnego interesu. 

Sztuka latania part - III

http://pl.wikipedia.org/wiki/Katastrofa_lotu_Afriqiyah_Airways_771

Metal po raz II

                                    

Kolejny obalony MiT!

Maciej Lasek: Dzień dobry pani, dzień dobry państwu.

Monika Olejnik: Tylko 16 proc. badanych ma zaufanie do raportu Jerzego Millera, jak pan myśli dlaczego tak mało i dlaczego tak wiele osób wierzy w to, że to był zamach 10 kwietnia.

Maciej Lasek: Szkoda, że nie został zrobiony sondaż ile osób przeczytało nasz raport z załącznikami, plus materiał, który został wydany miesiąc później, czyli protokół z załącznikami wojskowymi. Razem to jest prawie półtora tysiąca stron. W tym raporcie jest krok po kroku bardzo wyraźnie opisane co doprowadziło do tej katastrofy. Jeżeli byśmy, jeżeli rozmawiamy z osobami, które mają inne zdanie pierwsze pytanie jest takie: czy przeczytał pan, pani raport i ten raport czy zrozumiał.

Monika Olejnik: Ja myślę, że doktorzy, którzy się zajmują, profesorowie, którzy się zajmują tą sprawą, eksperci Antoniego Macierewicza czytali ten raport i oni twierdzą, że nie było zderzenia z brzozą, że były wybuchy na pokładzie samolotu, dwa wybuchy.

Maciej Lasek: Trudno mi polemizować z taką teorią, gdyż eksperci, którzy są przywoływani przez zespół parlamentarny pana posła Antoniego Macierewicza nie mieli dostępu do tych materiałów, na których myśmy pracowali. Informacje zawarte w tym raporcie są doskonale skorelowane ze wszystkimi dowodami, które udało się uzyskać.

Monika Olejnik: Ale czy eksperci, panie doktorze, czy eksperci Jerzego Millera byli w Smoleńsku, badali brzozę.

Maciej Lasek: Tak, oczywiście. Mamy zdjęcia tej brzozy, mamy zdjęcia, w którym są elementy skrzydła samolotu wbite, mamy zdjęcie skrzydła, które, tego elementu, który odpadł po zderzeniu z brzozą, i który wpadł w taki zagajnik, o ile dobrze pamiętam brzozowy, w innym miejscu i te ślady wszystkie wprost mówią, jak doszło do tej katastrofy.

Monika Olejnik: Samolot TU 154 nie uderzył w brzozę i nie złamał o nią skrzydła. Uderzenie w brzozę nie mogło się stać przyczyną odwrócenia się, upadku i katastrofy samolotu, oraz śmierci wszystkich pasażerów – tak twierdzą eksperci Antoniego Macierewicza. Jedna z eksplozji miała miejsce mniej więcej w połowie długości lewego skrzydła, spowodowała wielkie, lokalne zniszczenia, w efekcie rozdzielając skrzydło na dwie części.

Maciej Lasek: Nawet oględziny szczątków przeprowadzone przez członków naszej komisji na miejscu zdarzenia nie wykazały żadnych śladów możliwości wystąpienia tego typu zjawiska, o którym tutaj piszą eksperci pana posła Macierewicza. A drugi wybuch, jak słyszałem, miał rozerwać kadłub. W jaki sposób można to udowodnić? Choćby poprzez analizę rejestratora. Rejestrator, jak już wcześniej wspomniałem w jednym z wywiadów, rejestruje między innymi nadciśnienie w kabinie. Jeżeli byłby wybuch nadciśnienie zostałoby zarejestrowane. Nic, nie ma żadnej anomalii w rejestracji tego parametru, który by spowodował, który by wskazywał na jakieś nienormalne, niewłaściwe działania, niezwiązane z tą tragiczną końcówką lotu.

Monika Olejnik: Czyli jednoznacznie państwo wykluczyli zamach, tak.

Maciej Lasek: Wykluczyliśmy jednoznacznie zamach na podstawie oględzin szczątków samolotu, na podstawie analizy rejestratorów parameterów lotu, na podstawie również ekspertyzy przeprowadzonej na zlecenie prokuratury wojskowej, wykonanej przez Wojskowy Instytut Chemii i Radiometrii, gdzie materiały do przeprowadzenia tego typu badań na wykluczenie środków trujących, promieniotwórczych, wybuchowych zostały zebrane przez specjalistów, nie członków naszej komisji, przez Żandarmerię Wojskową i pracowników tego Instytutu.

Monika Olejnik: Wczoraj Jarosław Kaczyński powiedział, że samolot, który uderzył w budynek WTC nie został pozbawiony skrzydeł. I co na to doktor Maciej Lasek.

Maciej Lasek: Samolot, który uderzył 11 września w budynek World Trade Centre można powiedzieć był latającą bombą. Miał bardzo dużo paliwa w zbiornikach. Było to, można powiedzieć natychmiast po starcie, na jakiej podstawie można twierdzić, że samolot, który zderzył się z żelbetonową konstrukcją wysokiego wieżowca zachowuje swoje skrzydła. Tam nie nastąpiło odcięcie tego budynku, tej części konstrukcji tylko nastąpił wybuch paliwa i pożar. Pożar, który spowodował naruszenie trwałości konstrukcji, co w efekcie spowodowało zawalenie tego budynku.

Monika Olejnik: Przeczytam dalej, raport Antoniego Macierewicza: „Charakter zniszczeń TU 154, w tym znacznie rozrzucenie jego szczątków na obszarze ponad jednego hektara wyklucza by doszło jedynie do awaryjnego lądowania, gdyż żadne awaryjne lądowanie samolotu tego typu w terenie zadrzewionym, niezależnie od tego, jak nieudane i pod jakim kątem nie mogłoby spowodować aż takiego rozczłonkowania konstrukcji”.

Maciej Lasek: No i tu mamy do czynienia z kolejnym niezrozumieniem faktów i niezrozumieniem fizyki tego zjawiska. Samolot nie lądował awaryjnie, samolot zderzył się z przeszkodą, obrócił się prawie o 180 stopni i w pozycji plecowej zderzył się z dużą prędkością, 270 kilometrów na godzinę – z ziemią. To jest nieuchronnie prowadzi do zniszczenia konstrukcji i w takim przypadku niestety, z bardzo dużym prawdopodobieństwem, graniczącym z pewnością, do śmierci wszystkich osób, które znajdują się na pokładzie takiego samolotu. Mówię ogólnie, gdyby ten samolot lądował, tak jak tutaj wskazują w swoich opinia, próba lądowania awaryjnego, czyli, czyli co – nie obraca się, nie uderza, próbuje lądować przed lotniskiem – być może uszkodzenia byłyby zdecydowanie mniejsze, ale nie w tym przypadku. Musimy pamiętać o jednej rzeczy, ten samolot, wbrew temu co się nam próbuje wmawiać, znalazł się na wysokości poniżej wysokości lotniska dużo wcześniej, zanim zderzył się z brzozą. Rosjanie dali zgodę na zniżanie tylko do stu metrów. A samolot znalazł się parę metrów pod, tak jakby powierzchnią lotniska, kilka metrów nad ziemią.

Monika Olejnik: Dlaczego?

Maciej Lasek: Załoga cały czas kontrolowała lot. Seria błędów w wyszkoleniu, seria błędów popełnionych w danym locie, odwracanie uwagi załogi od czynności i moim zdaniem nieracjonalna decyzja o lądowaniu na lotnisku, na którym warunki atmosferyczne są pięciokrotnie niższe, widzialność jest pięciokrotnie niższa niż minimum umożliwiające lądowanie na tym lotnisku, to jest wystarczająca przyczyna do, niestety, tragicznego końca tego lotu.

Monika Olejnik: Chcieli lądować, czy chcieli sprawdzić?

Maciej Lasek: W naszym raporcie stwierdziliśmy, że chcieli podejść do wysokości stu metrów, niestety błędy w wyszkoleniu, błędy w metodyce wykonania takiego manewru doprowadziły, że odejście na drugi krąg zostało zainicjowane zbyt późno, niewłaściwie i w efekcie doprowadziło do, tak jak mówię – zejście na małą wysokość, zderzenie z pierwszymi przeszkodami terenowymi wcześniej niż brzoza, które są udokumentowane w naszym raporcie ...

Monika Olejnik: A trzeba też pamiętać o tym, że Rosjanie wprowadzali Polaków w błąd.

Maciej Lasek: Rosjanie podawali niewłaściwe informacje dotyczące położenia samolotu na ścieżce i na kursie i to żeśmy w naszym raporcie wskazali.

Monika Olejnik: I to była jedna z przyczyn katastrofy.

Maciej Lasek: Nie, to nie była jedna z przyczyn katastrofy, to był jeden z czynników, który mógł zaburzać percepcję pilota. Ale pilot, chciałem tutaj bardzo wyraźnie podkreślić, nie ma prawa zejść poniżej wysokości stu metrów, wysokości barometrycznej nad poziom lotniska, nie ma prawa, to jest przepis, który...

Monika Olejnik: To co, pilot chciał się zabić?

Maciej Lasek: Pilot popełnił błąd. Pilot popełnił błąd. W naszym przypadku, żeśmy wskazali, po odczycie zapisów kokpitu, voice recordera, że pilot zareagował dopiero, zresztą z opóźnieniem, po przekroczeniu wysokości stu metrów, ale radiowej wysokości, tam przed lotniskiem jest przeniżenie terenu, dlatego w takiej fazie lotu nie stosuje się odczytu tego wysokościomierza, czyli radiowysokościomierza, dlatego, dlatego żeby nie można było zostać wprowadzonym w błąd przez ukształtowanie terenu. Wysokościomierz barometryczny podaje poziom rzeczywisty nad lotniskiem.

Monika Olejnik: A chciałby pan się spotkać z ekspertami Antoniego Macierewicza?

Maciej Lasek: Ja się spotykam z wieloma ekspertami, którzy racjonalnie podchodzą do badania tego wypadku. Eksperci zespołu Macierewicza nie należą do tej grupy. Jeżeli pomija się oczywiste fakty w jaki sposób doszło do tego wypadku, jeżeli pomija się obciążenia skrzydła samolotu w końcowej fazie i ich wpływ na to, jak może zostać urwane skrzydło, to dyskusja na tym poziomie moim zdaniem, nie ma sensu.

Monika Olejnik: Maciej Lasek, gość Radio ZET, a teraz przechodzimy www.radiozet.pl i Monika Olejnik.

Monika Olejnik: Dużym grzechem komisji Jerzego Millera jest to, że państwo uznali, że gen. Błasik był w kokpicie, był gen. Błasik w kokpicie czy nie?

Maciej Lasek: Według naszych ustaleń dowódca sił powietrznych był w kokpicie w końcowej fazie lotu, czyli od momentu, w którym zostało zgłoszone, że pokład jest gotowy, czyli wszyscy pasażerowie są na swoich miejscach, zapięci w pasach, jest to elementarz bezpiecznego wykonywania lotu i nagle pojawiają się osoby postronne w randze generała, generałów, co potwierdza...

Monika Olejnik: Ilu ich było?

Maciej Lasek: Myśmy mieli pewnego rodzaju wątpliwości, nie wiedzieliśmy do kogo osoba postronna w kokpicie może wypowiadać pewne słowa – mechanizacja skrzydeł służy do, bo przecież nie lotnik, to może mówić nie lotnik do lotnika. Eksperci Instytutu ZENA wskazali, że to mogą być, to może być większa liczba osób postronnych, to mogą być osoby postronne w kokpicie, co zresztą miałoby, wyjaśniałoby pewne wątpliwości zarówno zawarte w ekspertyzie wykonanej przez MAK, jak i w ekspertyzie wykonanej przez Centralne Laboratorium Kryminalistyczne, czy Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, która na nasze potrzeby również wykonywała badania zapisu czarnych skrzynek. I teraz popatrzmy sobie na jedną rzecz. Mamy kogoś kto wchodzi do kokpitu, gdzie załoga wyraźnie nie reaguje na to, że weszły osoby postronne, czyli są to na pewno osoby wyższe rangą, wyższe stopniem od załogi, którym załoga – można powiedzieć – zdaje relację, tak, JAK-owi się udało, im się udało, no my będziemy próbowali. Następnie słychać rozmowy niewiązane z lotem, a w tym czasie załoga jest bardzo mocno obciążona przygotowaniem do podejścia do lądowania. Dyskusja na temat dowódca sił powietrznych był, nie był, ma tutaj drugorzędne znaczenie, ponieważ nasza komisja nigdy nie powiedziała, że dowódca sił powietrznych, wbrew temu, co napisali Rosjanie, że wywarł jakąkolwiek, bezpośrednią presję na ten lot.

Monika Olejnik: Presję, ale pisali państwo o pośredniej presji.

Maciej Lasek: O pośredniej presji związanej z misją, ze spóźnieniem, z obciążeniem generalnie tym zadaniem.

Monika Olejnik: No, ale Kraków stwierdził, że nie ma głosu generała...

Maciej Lasek: Że nie rozpoznał głosu.

Monika Olejnik: Że nie rozpoznał głosu gen. Błasika.

Maciej Lasek: A w pozostałych przypadkach stwierdził, że z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że są to głosy dowódcy załogi, drugiego pilota, technika, nawigatora, lub innych niezidentyfikowanych osób, z dużym prawdopodobieństwem każda z tych ekspertyz i to może być, ja bym chciał żeby to było dobrze zrozumiane, jako badacz wypadków nie odrzucam żadnych dowodów. I dla mnie równorzędnym dowodem jak dowód wykonany przez Centralne Laboratorium Kryminalistyczne, czy ekspertów z Krakowa, jest również ekspertyza MAK. Żadna z tych ekspertyz nie wyklucza obecności osób postronnych w kabinie wtedy.

Monika Olejnik: Ale jednocześnie państwo popełnili błąd, bo powiedzieli państwo, że to jest głos, ktoś rozpoznał z komisji głos gen. Błasika.

Maciej Lasek: Tak, oczywiście. Gdybyśmy tego nie rozpoznali tego głosu, to byśmy tego nie napisali. Ale z drugiej strony, jeżeli pani...

Monika Olejnik: A dlaczego nikt nie chce się przyznać do tego kto rozpoznał głos gen. Błasika.

Maciej Lasek: Ale już wyraźnie to powiedzieliśmy. I następnym pytaniem byłoby dlaczego, kto wymyślił to, że samolot zszedł na wysokości 10 metrów, 5 metrów, dwóch metrów nad poziom lotniska, kto był autorem teorii zderzenia z brzozą, kto jest autorem teorii czy informacji o tym, że silniki pracowały do końca, tak możemy to ciągnąć w nieskończoność. Proszę mi wierzyć wypadek samolotu TU 154 nie wzbudza żadnych kontrowersji w środowisku ludzi zawodowo parających się badaniem wypadków lotniczych na świecie. My mamy swoje kontakty z ludźmi, z którymi pracujemy na co dzień. Sprawa jest ewidentnie prosta, jasna, jest typowym wypadkiem kontrolowanego zderzenia z ziemią. Ma to swoją nazwę.

Monika Olejnik: Ale czy to była brawura?

Maciej Lasek: Należałoby się cofnąć zdecydowanie wcześniej. To co opisaliśmy w raporcie, odejście kolejnych instruktorów, szkolenie kolejnych pilotów i dowódców załóg na coraz niższym poziomie. Fałszowanie dokumentacji wyszkoleniowej pilotów, co podkreślił również raport Najwyższej Izby Kontroli, myśmy to napisali naprawdę delikatnie.

Monika Olejnik: A proszę powiedzieć, gdyby był ILS, to by nie doszło do tej tragedii?

Maciej Lasek: Gdyby był ILS byłaby, byłyby inne minima dla tego lotniska opisane, ale również minima pogodowe tego dnia, czyli warunki atmosferyczne, które powodowały, były niższe niż pierwsza kategoria dla podejścia na lotnisku oprzyrządowanym w ten system.

Monika Olejnik: A czy brali państwo pod uwagę taką teorię, że ktoś mógł jakimś systemem zmieniać dane załodze samolotu.

Maciej Lasek: Wszystkie?

Monika Olejnik: Tak.

Maciej Lasek: No jest to raczej nieprawdopodobne, wszystkie dane?

Monika Olejnik: W tej ostatniej fazie lotu tak żeby ich zmylić, jakiś system, nie wiem.

Maciej Lasek: Ale co moglibyśmy, znaczy jaki system – zmienić ciśnienie panujące atmosferyczne nagle, no nic nie wskazuje na to żeby nastąpiła nagła zmiana ciśnienia.

Monika Olejnik: Wysokości na przykład.

Maciej Lasek: W jaki sposób, mamy wysokość barometryczną, mamy odczyty wysokości barometrycznej, mamy odczyty wysokości radiowysokościomierza, wszystko się zgadza. Możemy porównać to na zasadzie analizy parametrów ruchu zapisanych w rejestratorach parametrów lotu, dokonując całkowania równań ruchu, tak to się chyba nazywa i to wszystko ze sobą współgra. TAWS, który niezależnie rejestruje pewne punkt w trajektorii to samo pokazuje, ale poza tym zapominamy ciągle o jednej rzeczy. W końcowej fazie lotu system, który miał za zadanie chronić przed takimi zdarzeniami, czyli system TAWS wielokrotnie, dramatycznie generuje komendy pull up, pull up, na to nie ma czasu, na taką komendę nie ma czasu na zastanawianie się, dobrze wyszkolona załoga wykonuje procedury go around, czyli odejście na drugi krąg, tutaj mamy kilkanaście sekund ignorowania tej komendy. Kilkanaście sekund ignorowania wcześniejszych komend, bierność załogi, tunelowanie poznawcze, jak to się nazywa w psychologii lotniczej, być może zafiksowanie na wykonanie misji, udowodnienie, że rzeczywiście warunki są tak słabe, być może, ale to było trudne podejście, podejście na nieoprzyrządowane lotnisko, tak naprawdę na dwie radiolatarnie, minima dla takiego podejścia dla załogi tego samolotu, to jest 120 metrów podstawy chmur i 1800 metrów widzialności poziomej. Pilot samolotu JAK, który wylądował wcześniej, o czym też zapominamy, że wylądował niezgodnie z przepisami, niezgodnie z prawem, nie dostał zgody na lądowanie, za coś takiego prawo lotnicze penalizuje tego typu działanie – kto świadomie łamie zasady ruchu lotniczego podlega karze pozbawienia wolności do lat pięciu, ale pilot mówi 200 metrów widać.

Monika Olejnik: A TU 154 dostał pozwolenie na lądowanie.

Maciej Lasek: Nie dostał pozwolenia na lądowanie. Padła komenda „pasadka dopełnitielna”, czyli kontynuuj podejście, ale zgoda zostanie ci wydana nie później niż w okolicach bliższej radiolatarnii. Nigdy nie padła zgoda na lądowanie na tym lotnisku. Ja myślę, że warto podkreślić jedną rzecz, mówimy, mówi się o zamachu, o wybuchach...

Monika Olejnik: No tak mówi brat prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

Maciej Lasek: Tak się mówi, ale paradoksalnie kto miałby tego zamachu dokonać.

Monika Olejnik: Rosjanie.

Maciej Lasek: Jeżeli rosyjscy kontrolerzy 20 parę minut przed lądowaniem mówią warunków do przyjęcia nie ma, dwoma kanałami, najpierw poprzez samolot pasażerski jeszcze, który dokonał tak jakby przekazania tej informacji, potem przy pierwszym połączeniu jest 400 metrów – warunków do przyjęcia nie ma, a dowódca załogi podejmuje nieracjonalną w tym przypadku decyzję – spróbujemy podejść, jak nam się nie uda to odejdziemy na drugi krąg. Dowódca JAKa, który wylądował mówi: no wiesz tutaj jest kiepsko, tak można to nazwać, no nam się udało, możecie spróbować. Jak możecie spróbować! W jaki sposób, jak dowódca samolotu pasażerskiego, można powiedzieć, to że jest wojskowym to nie ma tutaj żadnego znaczenia, może powiedzieć w takich warunkach „możecie spróbować podejść, jak wam się nie uda to odejdziecie na drugi krąg”. Następnie znowu, ten sam dowódca samolotu mówi „Arek teraz widać dwieście”, kontroler mówi możecie się zniżać, ale nie niżej niż sto metrów, od stu metrów być gotowym do odejścia na drugi krąg i ostatnia komenda, która padła niestety już trochę za późno, ale w tych warunkach, kiedy sprzęt, którym dysponowała grupa kierowania lotami w Smoleńsku był sprzętem przestarzałym, starym, wskazaliśmy wiele błędów w tym, mówi „uchadi na wtoroj krug”, odejść na drugi krąg, a tu się nic nie dzieje, to po co nam do tego wszystkiego zamach.

Monika Olejnik: No dobrze, prof. Baden, który nie został dopuszczony do sekcji zwłok twierdzi z kolei, że na podstawie tych zdjęć, według niego sześć osób mogło się uratować.

Maciej Lasek: Chyba na podstawie statystyki, a nie na podstawie niczego innego, ponieważ zdjęcia nie zostały, zdjęcia ofiar nie zostały nigdzie opublikowane, za wyjątkiem kilku bardzo drastycznych zdjęć, które wyciekły do internetu, jeszcze ze strony rosyjskich.

Monika Olejnik: No na podstawie porozrzucanych szczątków samolotu.

Maciej Lasek: Mogło się sześć uratować, statystyka mówi ile osób może się uratować z katastrofy lotniczej, ale wszystko zależy od tego w jakiej konfiguracji i z jaką prędkością ten samolot zderza się z ziemią. W pozycji plecowej, pod takim kątem, szanse były znikome, moim zdaniem zerowe.

Monika Olejnik: Prof. Kleiber proponuje żeby byli międzynarodowi eksperci, którzy by zbadali.

Maciej Lasek: Według jakiego klucza byśmy mieli dobrać tych ekspertów. Już abstrahuję od podstawy prawnej do takiego badania. Czy strona rosyjska, ja słyszałem taką wypowiedź w jednej z rozgłośni radiowych i to była osoba prowadząca ten program, może rzeczywiście trzeba powołać taką komisję i jest pytanie dlaczego, no bo jak będzie komisja międzynarodowa to Rosjanie dadzą wszystko, czego nie dali. Na jakiej podstawie, gdzie jest podstawa prawna, kto może tego zażądać – ONZ, Unia Europejska? No, nie wyobrażam sobie takiej sytuacji. A jeżeli międzynarodowy zespół ekspertów wykaże, bo na tych faktach trudno jest wydać inną opinię niż myśmy wydali, że przyczyny wypadku są właśnie takie, albo, że tak powiem jeszcze bardziej dla nas dramatyczne, to będziemy szukali kolejnego zespołu ekspertów, który poprze jednak tezy, które nie mają żadnego poparcia w faktach? Z tak przekonanymi osobami do pewnej tezy nie ma sensu dyskutować. Kiedyś, ktoś powiedział, że jeżeli wielu w coś uwierzyło bez dowodów, jakże byśmy mieli to dowodami obalić.

Monika Olejnik: A czy Rosjanie nie powinni w ogóle zamknąć lotniska, jak była taka pogoda?

Maciej Lasek: Według przepisów dotyczących lotnictwa wojskowego tak. I błędem było, że nie zamknęli lotniska, nie zakazali lądować załodze samolotu IŁ-76, który podchodził. Natomiast przepisy, zasady wykonywania lotów w przestrzeni Federacji Rosyjskiej, analizowaliśmy bardzo dokładnie te wszystkie dokumenty, które udało nam się z dużym trudem zgromadzić, ale które kompletnie opisywały ten system prawny. W przypadku obcych statków powietrznych lądujących na lotniskach wojskowych, czyli lotniskach nieopisanych, niepublicznych można powiedzieć, jest zapis dostępny dla wszystkich załóg, wszystkich samolotów wykonujących loty do Rosji. Ostateczną decyzję za start i lądowanie podejmuje dowódca statku powietrznego.

Monika Olejnik: I jeszcze na koniec, brzoza to miękkie drzewo, tak miękkie drzewo nie może urwać skrzydła samolotu.

Maciej Lasek: Myślę, że brzoza jest decydowanie twardszym drzewem niż pokrycie samolotu, czy okrycie skrzydła samolotu TU 154, przenoszące złożony układ naprężeń, końcówka skrzydła cały czas była obciążona siłą aerodynamiczną, momentem skręcającym to w jakiś sposób trzeba przenieść. Jeżeli niszczymy poszczególne fragmenty konstrukcji, nawet jak nam ta brzoza się ułamie na końcu, to jednocześnie siły aerodynamiczne i momenty, które działają na tą końcówkę skrzydła dokonują dzieła, dokończają to dzieło, niszczenia tego skrzydła. No do znudzenia możemy przypominać coś takiego, że no popatrzmy...

Monika Olejnik: Tak jak mówią ci eksperci, że są wstrząsy, słyszeli wstrząsy świadczą o tym, że był wybuch.

Maciej Lasek: Nie słyszeli wstrząsów w jaki sposób mogli słyszeć wstrząsy, jeżeli nie został opublikowany zapis audio.

Monika Olejnik: Nie, no słyszeliśmy to, przecież końcówkę rozmów słyszeliśmy.

Maciej Lasek: No tak i na jakiej podstawie można twierdzić, w którym miejscu znajduje się samolot? Te wstrząsy, na które powołują się tak zwani eksperci, żeby być ekspertem trzeba mieć wiele lat doświadczenia i być uznanym w tym zakresie, ale na które powołują się osoby, które mówią były wstrząsy, tak, były związane z uderzeniem o kolejne przeszkody terenowe, o cieńsze brzózki wcześniej, które zostawiły ślad na konstrukcji samolotu i o tą dużą brzozę, która dokonała procesu destrukcji.

Monika Olejnik: Żałuje pan, że pan był w tej komisji?

Maciej Lasek: Żałuję, że w ogóle taka komisja musiała być powołana, to tutaj nie ma w ogóle dwóch zdań.

Monika Olejnik: Dlaczego?

Maciej Lasek: No bo jakby nie była powołana, jakby nie było katastrofy, nie byłby powołana.

Monika Olejnik: A, no tak, w tym sensie, jasne.

Maciej Lasek: Natomiast jestem dumny, że mogłem współpracować z takimi ludźmi, którzy odrzucając nawet uprzedzenia między wojskowymi a cywilami, byliśmy jak to mówi młodzież z różnych Matrixów ściągnięci, natomiast jednogłośnie doszliśmy do tych samych wyników. Wspieraliśmy się wzajemnie na każdym etapie tego badania i zrobiliśmy bardzo dobrą pracę, aby taka katastrofa nie wystąpiła w przyszłości.

Monika Olejnik: A czy korzystali państwo ze zdjęć, nie wiem, przekazanych przez Amerykanów na przykład?

Maciej Lasek: Korzystaliśmy ze wszystkich zdjęć które komisja, w których posiadanie komisja weszła. Nie mogę mówić o wszystkich materiałach, natomiast musimy pamiętać, że bardzo olbrzymi materiał zdjęciowy został zgromadzony przez członków komisji, którzy byli, część była tego samego dnia, a duży zespół kolegów był następnego dnia na miejscu wypadku. Dokonaliśmy pomiarów rozrzutu szczątków, ale dokonaliśmy pomiarów też przeszkód terenowych, w które ten samolot uderzał. Te elementy, te drzewka, które były przed brzozą, które wprost udowadniają na jakiej wysokości znalazł się samolot, których wysokość skorelowana jest z wynikami badań rejestratorów, korzystaliśmy z bardzo dokładnych zdjęć satelitarnych, z materiałów, które udało się zgromadzić również dzięki osobom, które nie był związane z komisją, ale wykonywały zdjęcia, które im się wydawało, że może, może to nam w jakiś sposób pomóc. Na tej podstawie powstał raport.

Monika Olejnik: Ale przyzna pan, że przykre jest, że w świat poszedł raport Anodiny, w którym jest mowa o tym, że pijany generał był na pokładzie samolotu, naciskał i stąd taka sytuacja, a nie inna.

Maciej Lasek: Tak myślę, że to jest też efekt pośpiechu z tamtej strony, myśmy wielokrotnie zgłaszali chęć współpracy ze stroną rosyjską i napisania wspólnego raportu, który zostanie, który mógłby powiedzieć tak, mówimy jednym głosem rzetelnie zbadaliśmy tą katastrofę, oczywiście nie przekonamy osób, które będą przekonane do śmierci o tezie o zamachu, ale byłoby to zdecydowanie lepiej niż dwa, różne głosy. Natomiast prawo pierwszeństwa do badania tego wypadku i to też trzeba bardzo wyraźnie powiedzieć, miała strona rosyjska. Tam wydarzył się ten wypadek, na ich terenie i...

Monika Olejnik: Ale tam była głowa państwa, nasza.

Maciej Lasek: Strona rosyjska nie zadecydowała o tym, że przekaże nam badanie tego wypadku i mi nic na ten temat nie wiadomo. Natomiast też byśmy nie chcieli żeby strona rosyjska dokonała tak głębokiej wiwisekcji naszego systemu szkolenia pilotów wojskowych, wożących najważniejsze osoby w państwie, a myślę, że tutaj nie ma nikt wątpliwości, zwłaszcza po ostatnim raporcie Najwyższej Izby Kontroli, że stan ten był bardzo, bardzo zły, zdecydowanie niższy niż średniej klasy, znaczy poziom bezpieczeństwa był zdecydowanie niższy niż to co gwarantuje średniej klasy linia lotnicza cywilna.

Monika Olejnik: Jak pan słyszy codziennie o zamachu to co pan myśli?

Maciej Lasek: Że, że czasami mam dosyć wdawania się w dyskusje, bo to tak naprawdę zaburza nam normalną pracę. Wielokrotnie powtarzane kłamstwo staje się akceptowalną prawdą przez opinię publiczną. Może rzeczywiście popełniliśmy błąd, że nasz raport jest zbyt skomplikowany, zbyt trudny do przyjęcia, że tak naprawdę bardzo wiele osób tego nie przeczytało. Osoby, które przeczytały raport nie mają wątpliwości, ale przeczytały go ze zrozumieniem, spokojnie zadając pytania a dlaczego tak, a dlaczego inaczej, bez zakładania jakiejkolwiek tezy. Myśmy też podeszli do badania tego wypadku jak do białej kartki, wszystkie hipotezy są dopuszczalne. I przez piętnaście miesięcy pracy kolejne hipotezy były wykluczane.

Monika Olejnik: Czyli brali państwo też pod uwagę zamach.

Maciej Lasek: Braliśmy pod uwagę każdą przyczynę, która mogła doprowadzić do tego wypadku. Chyba zdaje sobie pani sprawę, że dla ludzi, którzy są związani z badaniem wypadków od wielu lat to są nasi koledzy z wojska, to są koledzy, którzy byli z cywila wciągnięci do tej komisji, katastrofa samolotu z głową państwa to jest bardzo, bardzo nieprawdopodobnie zdarzenie. Wszyscy spodziewalibyśmy się, że poziom bezpieczeństwa, poziom zapewnienia bezpiecznego wykonania lotu, poziom wyszkolenia załóg będzie najwyższy z możliwych. Czytaliśmy, kiedyś był publikowany w którejś z gazet wywiad z pilotem Air Force One i tam są najlepsi z najlepszych, a tutaj mamy do czynienia z załogą, która nawet nie jest w stanie wykonać poprawnie procedury odejścia na drugi krąg. Mamy do czynienia z załogą, która fałszuje dokumenty, mówiące jakie minima posiada, mówiące o tym, czy zostało wykonane sprawdzenie umiejętności pilotażowych. To koledzy z wojska, jako pierwsi wskazali, ta załoga nie miała prawa do tego żeby, do takich minimów. Tylko technik pokładowy miał prawidłowo nadane i ważne uprawnienia lotnicze. Wszystkie inne, zgodnie z przepisami wojskowymi, były nieważne.

Monika Olejnik: Czyli oni w ogóle nie powinni siedzieć w tym samolocie i prowadzić tego samolotu?

Maciej Lasek: Z formalnego punktu widzenia nie powinni znaleźć się w tym samolocie, ponieważ nie mieli ważnych dopuszczeń do wykonania tego lotu.

Monika Olejnik: Dziękuję bardzo, doktor Maciej Lasek był gościem Radia ZET.

Kolejna wtopa Kaczyńskiego.

(...)Cześć rodzin pomordowanych przez NKWD polskich jeńców jest zbulwersowana słowami prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego w sprawie decyzji rosyjskiej Dumy dotyczącej projektu rezolucji Zbrodnia katyńska i jej ofiary.(...) ...(...) Prezes PiS dodał również, że albo się przyznają, przepraszają, płacą odszkodowania, albo nie. Córka zamordowanego w Katyniu oficera Witomiła powiedział, że Jarosław Kaczyński nie ma prawa mówić tego czego właśnie obawiają się Rosjanie. Jak można popierać to, czego się obawiają Rosjanie, czyli odszkodowań. My nie występujemy o odszkodowania finansowe - mówi córka oficera. Witomiła Wołk-Jezierska podkreśla, że krewni pomordowanych z rozkazu Stalina nie chcą od Rosji odszkodowań lecz rehabilitacji swoich bliskich i przekazania wszystkich dokumentów ze śledztwa. Córka porucznika artylerii Wincentego Wołka podkreśla, że teraz Jarosław Kaczyński mówi o odszkodowaniach, natomiast kiedy rodziny prosiły go o pomoc finansową - wsparcia nie udzielił. 

- Prosiliśmy Jarosława Kaczyńskiego o sfinansowanie kwotą 26 tysięcy złotych naszych adwokatów. Dostaliśmy dwukrotną odmowę - mówi Wołk-Jezierska.(...)

Wyszedł po raz kolejny na totalnego głupka. Nie chodzi więc o żaden patriotyzm tylko o kasę, chociaż on dostałby guzik z pętelką to jednak widać, że temat chce ciągnąc tak długo jak długo będzie mógł sobie używać na ruskich.

Rodziny ofiar katyńskich wnosząc w 2006r. sprawę do Strasburga o rehabilitacje a nie odszkodowanie. miały pełne prawo ubiegać się o pomoc rządową i dofinansowanie dla prawników, to leżało przecież w naszym interesie. Z tego jednoznacznie wynika, że dla Kaczyńskiego temat Katynia to skarbonka finansowa i polityczna, z której chce czerpać do końca swoich dni. Kaczyński zawsze dużo krzyczał o Katyniu, dlaczego nie wsparł ofiar i nie wsparł ich finansowo, dlaczego teraz odwraca kota ogonem i sądzi, że wyrok nie jest zadowalający, ponieważ ofiary nie mogą ubiegać się o odszkodowania. Wypiął się na rodziny, ponieważ miał to czego pragnął, brat był prezydentem on premierem a sprawa będzie ciągnąć się w nieskończoność i posłuży mu w cynicznej grze. 

Kolejny mit obalony Kaczyński jest takim samym patriotą, co Konstanty Rokossowski. Byle trzymać się koryta. 

http://news.money.pl/artykul/rodziny;katynskie;oburzone;slowami;kaczynskiego,53,0,723509.html

PiS Factor.

Czas zakończyć igrzyska.

Jak wykazały sondażowe badania, ludzie nie chcą w nieskończoność bawić się w robienie corocznych szopek w celu sprawienie narodowemu żałobnikowi przyjemności.

(…)KalkulkulatorPolityczny.pl przy pomocy Instytutu Pollster wysondował opinie użytkowników internetu na okoliczność drugiej rocznicy katastrofy smoleńskiej. Przedmiotem zainteresowania była deklarowana skłonność badanych do uczczenia w jakiś sposób tej rocznicy. Prawie 80 proc. ankietowanych odpowiedziało, że nie nosi się z zamiarem obchodzenia rocznicy katastrofy smoleńskiej. Zamiar uczenia tego dnia zadeklarowało nieco ponad 11 proc., a 9 proc. nie miało jeszcze wyrobionej opinii na ten temat.(…)

Ludzie wybierają amnezję, od ciągłego biegania z pochodniami i robienia z siebie idiotów w jakichś durnych marszach, organizowanych w celu dowartościowania Kaczyńskiego i jego próżności. Jeżeli ma o to pretensje niech się najpierw zastanowi, czemu to dokładnie służy? Dla mnie to tylko jazda na trumnach, nikt już nie wierzy Kaczyńskiemu w jego niekończący się ból i przeżywaną stratę, swoje sztuczne łzy może sprzedać swoim wyborcom, którzy jak widzę nie wszyscy go wspierają w tych dążeniach i słusznie, czas żałoby już się skończy czas wrócić do świata realnego i zakończyć taniec z trumnami.

Czy wszystkie kolejne rocznice katastrofy smoleńskiej będą w wykonaniu PiSu identyczne? Za cenę odzyskania upragnionego stołka, Kaczyński gotowy jest wywołać konflikt społeczny podburzając do coraz większej nienawiści i zaangażowanie. Jadowite i żenujące wypowiedzi w kierunku premiera to tylko wierzchołek góry z czasem jego agresja będzie narastać i wzbudzać coraz więcej emocji wśród jego wyznawców, jedyna rada na tego prymitywa, ignorować jego ataki, traktować jak świra i kompletnie olewać. 

On to widział

Brudziński, Gosiewska, Rogalski i cała świta "Gazety Polskiej" powtarzają przeróżne nonsensy a za nimi hordy zakonu Macierewicza. 
Rzadko kiedy powołuje się na księdza i duchownego, mam o nich kiepskie mniemanie, jednak po raz pierwszy przekonałem się, że czasami warto przeczytać co ma do powiedzenia.  

"Byłem przy trumnie"

Ksiądz Henryk Błaszczyk, duszpasterz służb ratownictwa medycznego, towarzyszący w Moskwie bliskim ofiar katastrofy pod Smoleńskiem, o tym, jak przebiegała identyfikacja ciał i o dzisiejszych wątpliwościach rodzin zmarłych.

Janina Paradowska: – Jak to się stało, że po 10 kwietnia ksiądz znalazł się w Moskwie?

Ks. Henryk Błaszczyk: – Pojechałem na osobistą prośbę minister Ewy Kopacz, która tuż po katastrofie smoleńskiej kompletowała ekipę patologów sądowych, lekarzy, ratowników medycznych, psychologów, ludzi znających się na logistyce tego typu operacji, którzy mogli ją wesprzeć w tych pierwszych, najtrudniejszych dniach.

Rodziny wiedziały, że w samolocie jest ksiądz?

Tak, ten lot rozpoczęliśmy zresztą modlitwą. Kiedy padały słowa – i niech się stanie wola Twoja jako w Niebie tak i na Ziemi – to przyznaję, w obecności tych właśnie rodzin, sam przeżyłem głębokie wzruszenie. W tej modlitwie każdy uczestniczył na swój sposób, bo przecież nie wszyscy podzielali moje wyznanie wiary. Miałem jednak wrażenie, iż sama świadomość, że w samolocie obecni są kapłani, bo był również ksiądz pułkownik Marek, kapelan wojskowy, że są psycholodzy, że jest do kogo się odwołać, sprawiła, że już na pokładzie zaczęły się pierwsze rozmowy.

Kim byli psychologowie?

Oni wywodzili się głównie ze Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej. Przede wszystkim z tej uczelni wywodzą się psychologowie przygotowani do wczesnej interwencji kryzysowej. Byli też psychologowie z innych ośrodków oraz ekipa Lotniczego Pogotowia Ratunkowego wraz z lekarzami.

Powiedział ksiądz, że już na pokładzie samolotu zaczęły się rozmowy. Z czym zwracano się do księdza, z jakimi pytaniami?

Dlaczego Bóg mi to uczynił? Dlaczego on, dlaczego tak strasznie? Jak się ksiądz czuje z tym, że wydarzyła się taka tragedia?

A co ksiądz może wtedy odpowiedzieć?

Ja mogę uczciwie powiedzieć, że Bóg też ponosi za to odpowiedzialność. On nie jest tylko od rzeczy dobrych i przyjemnych, jest obecny we wszystkim, w życiu i śmierci. Wierzę też, że w zmartwychwstaniu i życiu wiecznym.

Przylecieliście do Moskwy i co było dalej?

W hotelu czekali już pani minister Kopacz z panem ministrem Arabskim. Przywitali wszystkich przed wejściem do hotelu, a potem zaczęła się pierwsza odprawa, bardzo trudna. Zebrały się wszystkie rodziny i to była pierwsza próba przygotowania ich na obrazy, z którymi się spotkają, a także informacja o procedurach i działaniach oraz pracach wykonanych wcześniej przez obecną już polską grupę. To wszystko miało służyć jak najsprawniejszej i najlepszej identyfikacji ciał.

Co można wtedy rodzinom powiedzieć: zobaczycie coś tak strasznego, czego jeszcze nie widzieliście?

Należy powiedzieć: wiemy, że państwu zależy na tym, aby wasi bliscy jak najszybciej wrócili do domu, i chcemy wam pomóc w tym właśnie pragnieniu. I tak też się stało.

Jak rodziny reagowały?

Oczekiwaniem. Bardzo dobrze się stało, że w tym pierwszym etapie przygotowano ich do procedury.

Na czym to polegało?

Na powiedzeniu im, że powinni pomóc lekarzom patologom sądowym, tym wszystkim, którzy przygotowywali identyfikację, uczestnicząc w procedurze, w przesłuchaniu, dokonać porównania osób, które pamiętają, czy ze zdjęć, czy bezpośrednio. Osoby odpowiednio przygotowane przybierały postawę spełnienia postawionego zadania, jakby odsuwały od siebie dojmujące uczucie bólu, żalu, który oczywiście szybko wracał. Ale konieczność współuczestniczenia w identyfikacji – co może brzmi paradoksalnie – w jakiejś mierze porządkowała ich wewnętrznie, choć na chwilę.

Czy w ogóle rodziny miały wyobrażenie, co je czeka? Czy ksiądz miał taką wyobraźnię?

Od lat pracuję na misjach humanitarnych, pracowałem w Gruzji, gdzie mieliśmy szpital polowy, pracowałem na Haiti, gdzie wspólnie z przyjaciółmi prowadziliśmy szpital w epicentrum trzęsienia ziemi, na co dzień pracuję wśród osób, które są dotknięte perspektywą rychłej śmierci, widziałem tyle dramatycznych obrazów, tyle osób umarło na moich rękach. Tak się złożyło, że moja praca duszpasterska polega w dużej mierze na przygotowywaniu ludzi do śmierci i zadbaniu, aby po śmierci zachowana była ich godność. Czy spodziewałem się, co zobaczę? Przy całym moim doświadczeniu muszę powiedzieć, że doznałem wstrząsu, gdy po raz pierwszy zobaczyłem rozmiar tego, co się stało. To był najtrudniejszy czas w całym ciągu moich doświadczeń. Cóż więc mówić o rodzinach. Wbrew temu jednak, co się mówi, dużo ciał było zespolonych, chociaż oczywiście bardzo poranionych. To nie była destrukcja zupełna. Te, które były rozczłonkowane, w każdej części objęte były badaniem DNA, nie było ciała, które nie zostałoby potwierdzone badaniem DNA.

Kiedy po raz pierwszy zobaczył ksiądz ten rozmiar katastrofy?

Następnego dnia rano, kiedy w instytucie medycyny sądowej poprosiłem, aby zwieziono mnie na dół, do dużej sali, gdzie zgromadzone były ciała ofiar katastrofy. Tam też natychmiast, w takim spontanicznym odruchu kapłana, odprawiłem pierwszą stację pogrzebu chrześcijańskiego, poświęciłem te ciała i poleciłem je Bogu zgodnie z rytuałem pogrzebu katolickiego. Uważałem, że nawet jeśli nie wszyscy są katolikami, nie doznają uszczerbku w swojej godności.

I patrząc na tę salę pomyślał ksiądz: Boże, przecież te rodziny nie powinny tego zobaczyć, a one muszą zobaczyć?

Lęk, że w procesie identyfikacji rodziny będą musiały się skonfrontować z tymi obrazami, towarzyszył mi od momentu, kiedy zobaczyłem te ciała. Na to nakładała się myśl, że ta konfrontacja jest nieuchronna, dlatego prosiłem osoby przygotowujące rodziny, dla których ta intencja też była zresztą oczywista, aby przygotować ciała tak, żeby rodzina nie miała problemów z identyfikacją, a jednocześnie nie musiała się konfrontować z tym bezmiarem obrażeń.

To było możliwe?

W wielu przypadkach tak, zwłaszcza kiedy były wyraźne znaki identyfikujące, jak narośle czy blizny po przebytych operacjach.

Część rodzin kwestionuje obecnie identyfikacje, są nawet wnioski o ekshumację. Ksiądz też ma dziś wątpliwości, uważa, że identyfikacje nie były prawidłowe?

Nie mam najmniejszych wątpliwości. Dokonano ogromnego wysiłku dla zachowania najbardziej uczciwej metody identyfikacji ciał. Ten proces mógł trwać bardzo długo, ale Rosjanie, mając doświadczenie wielu katastrof lotniczych, we współpracy z polską grupą, naszymi patologami, ekspertami od kryminalistyki, przeprowadzali z wielką starannością cały proces identyfikacji, który rozpoczynał się od momentu dostarczenia materiału zdjęciowego, genetycznego, od opisów, które powstały w momencie przesłuchiwania rodzin. To wszystko wprowadzane było do programu komputerowego, który zbierał w całość wszystkie informacje. To jest, oczywiście, tylko jedno z narzędzi, bo jednak w końcu ważne jest zobaczenie na własne oczy. Wiem, że niektóre przesłuchania rodzin były bardzo długie, wyczerpujące, ale one nie wynikały ze złej woli, ale właśnie ze staranności. Problemem był może pierwszy dzień, kiedy przesłuchania prowadziło wielu młodych rosyjskich prokuratorów, którzy po raz pierwszy zetknęli się z takimi okolicznościami.

Byli nieco sparaliżowani?

Trochę tak, gdyż ranga tej katastrofy była ogromna. Drugiego dnia pracowali już doświadczeni prokuratorzy i to dawało się natychmiast odczuć. Oni potrzebne informacje zdobywali o wiele szybciej. Na prośbę rodzin uczestniczyłem w trzech przesłuchaniach i nie znalazłem przejawów złej woli czy jakichś elementów pracy operacyjnej, aby pozyskać informacje, które by nie służyły identyfikacji.



http://www.polityka.pl/kraj/wywiady/1510386,1,wywiad-ksiadz-mowi-o-identyfikacji-ofiar-katastrofy-smolenskiej.read#ixzz1rBih1CAY

Obalony mit.

Prokuratura Generalna informuje, że Wojskowa Prokuratura Okręgowa w Warszawie prowadząca śledztwo w sprawie katastrofy smoleńskiej uzyskała opinię z Wojskowego Instytutu Chemii i Radiometrii w Warszawie wydaną ma podstawie badań fragmentów ubrań pochodzących z ciał ofiar katastrofy i przedmiotów należących do ofiar, a znajdujących się na pokładzie samolotu w momencie katastrofy. Z opinii wynika, że w analizowanych próbkach nie stwierdzono obecności bojowych środków trującychoraz produktów ich rozkładu. W analizowanych próbkach nie stwierdzono również obecności materiałów wybuchowych. Jak ustalili biegli, badane próbki materiałów i przedmiotów nie są źródłem promieniowania.

Nadto, w związku z ponownie pojawiającymi się w ostatnich dniach w mediach informacjami dotyczącymi rzekomego niszczenia fragmentów ubrań lub innych przedmiotów należących do ofiar katastrofy, Prokuratura Generalna informuje, że prowadząca śledztwo Wojskowa Prokuratura Okręgowa w Warszawie część tych rzeczy jako zidentyfikowane wydała już członkom lub pełnomocnikom rodzin ofiar katastrofy, część zaś przeznaczyła do dalszych badań. Część przedmiotów, głównie niewielkie fragmenty ubrań Główny Inspektorat Sanitarny Wojska Polskiego uznał za potencjalnie zakaźne odpady medyczne. Jednocześnie Prokuratura Generalna informuje, że w posiadaniu Żandarmerii Wojskowej nadal znajdują się fragmenty ubrań i inne przedmioty już zidentyfikowane przez członków rodzin ofiar katastrofy, którzy jednak nie wyrazili zgody na ich odebranie.



Mateusz Martyniuk
Rzecznik Prasowy
Prokuratury Generalnej

http://www.pg.gov.pl/index.php?0,821,18,161


Coś mi się wydaje, że w związku z powyższą notką, wstrząsy i bomby stają się historycznym mitem a pieprzenie Macierewicza i wszelkiego rodzaju teoretyków spiskowych będzie musiało wrócić do podziemia i sfery fikcji literackiej. Uwielbiam jak sen o zamachu staje się kolejną okazją do kpin z Macierewicza i jego zespołu, ale luja i do przodu. :))))))

Nowa idea PiS

Kaczyński już dawno doszedł do wniosku, że w demokratyczny sposób władzy nie zdobędzie, jest po za jego zasięgiem i trzeba znaleźć na to jakiś złoty skuteczny środek, lub tylne wejście, które umożliwi mu powrót na salony. Wpadł więc na pomysł, żeby zwerbować z ulicy wszelkiego rodzaju szumowiny, które w demonstracjach pokażą jego siłę, lub raczej miałkość i upadek obyczajów. Nawet setki takich demonstracji nie przywróci mu władzy, a wszelkiego rodzaju akcje to tylko przykład jego rozpaczy w próbie powrotu do władzy.

Kolejnym etapem jego walki o władze - to zatrudnienie na fora wszelkiego rodzaju tanich propagandzistów, pewnie robią to za darmo w czynie społecznym lub tanie cyngle opłacane przez RM czy GP, oba środowiska potrzebują na fali Smoleńskiej napełnić sakwę, taki stan rzeczy nie potrwa przecież wiecznie.

Zadaniem propagandzistów formowych jest podburzanie i wszelkiego rodzaju szczucie ludzi do przelewu krwi, dzięki czemu nastroje społeczne są w ciągłym napięciu, a coraz to nowsze wydarzenia sprawiają, że eskalacja błahego problemu przypomina wojnę o bóg wie jakie rzeczy.

Prawdopodobnie stanie się to co zwykle w jego życiu, czyli wszystko spieprzy zanim dobrze się rozkręci, czyli nieudolny Kaczor rozbuja szumowiny do granic możliwości wydarzy się tragedia lub dwie, potem oczywiście powie, że to nie on to wina Tuska. Bo to on przecież wyprowadza ludzi na ulicę. 

Swego czasu mieliśmy już przypadki człowieka, który grając na emocjach wyprowadzał ludzi na ulicę, zwał się Wałęsa. Pech chce, że Kaczyński przez dłuższy okres był uczniem tego Wałęsy, potem oczywiście wielkim wrogiem. Mimo wszystko uczeń jednak czegoś się nauczył nawet przerósł mistrza. Był też drugi podobny buntownik z wyboru, zwał się Lepper, który również wyprowadzał ludzi na ulicę, po pewnym czasie stał się koalicjantem Kaczyńskiego, kolejny więc w otoczeniu uliczny awanturnik stał się mentorem Kaczyńskiego.

Nigdy nie powinno się lekceważyć ulicznych awanturników, obaj uliczni krzykacze przynieśli więcej szkód niż pożytku, taki Kaczyński idąc w ich ślady staje się kolejnym ulicznym rewolucjonistą. Historia jak widać niczego nas nie nauczyła. 

Sztuka latania part - II

Kolejny zestaw dla opornych 

Wersje Video 

Katolicy czy partyjna hołota?

Ponoć było ich tam 70 tys. sam Kaczyński twierdzi, że około 30 tys. Trudno powiedzieć ilu ludzi było naprawdę jednak oglądając przekaz w TV widziałem raczej małe zbiorowisko, znowu mnożą razy 10.

Liczba nieistotna, ponieważ kwiat tej chamskiej trzody widoczny na filmie. 

Katastrofa rocznicy.

To miało być wielki dzień a nawet ogromne wydarzenie na niespotykaną dotąd skalę, dla samego prezesa PiS jak i dla całej partii i wszelkiego rodzaju teoretyków spiskowych, liczących na bóg wie jakie ogromne przesilenie na rzecz słuszności idei Kaczyńskiego. Były wezwania na priv w emailach, były agitacje prasowe, medialne, wszyscy byli w jakiś sposób powiadomieni o kolejnej rocznicy i w różny sposób zapraszani do uczestnictwa w wydarzeniu, w którym każdy powinien wziąć udział z przeróżnych powodów. 

Jednak przeważa tu opinia, że jedynym powodem jest upamiętnienie samej katastrofy i śmierć pasażerów feralnego lotu. Jak widać to wszystko w żaden sposób nie przyczyniło się do szczególnego pokreślenia wzniosłości tej chwili i uczczenia katastrofy smoleńskiej?

Jeszcze 9 kwietnia umieściłem notkę, że prawdopodobnie będzie to garstka ludzi, którzy w żaden sposób nie podniosą na duchu Jarosława Kaczyńskiego i być może dojdzie do całkiem odwrotnego skutku, oto 10 kwietnia zamiast uroczystej rocznicy mieliśmy tylko zlot małej grupki ludzi. Co może być powodem, zmęczenie materiału, świąteczny okres i brak ochoty na babranie się w uroczystościach, zbyt słaba agitacja, zbyt małe znaczenie dla całego narodu? Trudno w tej chwili powiedzieć, na odpowiedź przyjdzie nam jeszcze poczekać.  

Marsz pamięci przypominał raczej wycieczkę z psychiatryka poza wszelką kontrolą, w sumie nie wyglądało to groźnie i w TV można było widzieć tylko maszerujące swobodnie mniejsze lub większe grupy ludzi z dużymi prześwitami między kolejnymi grupkami. Jednak fakty są całkiem inne, moja ciocia akurat pracuje w pobliżu tego miejsca i jak poprzednio narzekała na przeróżne liczne kradzieże tak teraz jak twierdzi było podobnie. Ludzie posiadający w pobliżu przeróżne małe sklepiki strasznie narzekali. Nie będę oceniał tego typu zachowań i dokładnie rozpisywał się o tym.

Przemowa prezesa wcale nie wyglądała jak przemowa człowieka, któremu na sercu leży pamięć o ofiarach katastrofy to było typowe przemówienie polityczne z nadmienieniem przeróżnych anty rządowych haseł i tak czepił się rządu za atak na emerytów, atak na krzyż, atak na zmiany w nauczaniu w szkołach, atak na Trwam, atak na telewizję publiczną, atak na stocznie Gdańską, było też czepianie się Komorowskiego, polityki zagranicznej Sikorskiego, polityki Tuska, czepianie się prowadzenia śledztwa i wiele innych uwag, które w żaden sposób nie można powiązać z rocznicą katastrofy. 
Tak właśnie wyglądała przemowa prezesa w trakcie rocznicy dotyczącej katastrofy. Jakby przez chwile całkiem zapomniał o tym, w jakim celu ludzie zebrali się w tym dniu. Wrócił nawet do hasła budowy IV RP, idea jakby już martwa nagle odżyła w chwili, która raczej się do tego nie nadawała. Tłum głośno zawył z radości, a gdy Kaczyński zakończył swoje przedstawienie zaśpiewano mu sto lat

http://wiadomosci.onet.pl/katastrofa-smolenska,5094293,temat.html

Prawdziwa kanalia.

Tak to się właśnie zaczyna, fanatyczny męczennik uważa się za zbawiciela ciemnego ludu, traktując ludzi jak śmieci a sam wygląda na szaleńca bredzącego od rzeczy pod wpływem silnych psychotropów. Dajcie mu większą dawkę, bo zaczyna przekraczać równik i lada moment kompletnie straci rozum, o ile już go nie stracił.

"Ojciec Rydzyk po katastrofie smoleńskiej zachował się pięknie. Głownie dzięki Radiu Maryja i "Naszemu Dziennikowi" sprawa smoleńska nie została przez różne kanalie i "konfederację zdrady narodowej"(…) 

Kto jest prawdziwą polityczną kanalią? Polityk dosiadający smoleńskie trumny jak konia, lub tanią dziewkę, uwłaszczający się na katastrofie jak na tanim interesie, chcący na trumnach wrócić do władzy, wiedząc dobrze, że w innym sposób nigdy nie zostanie premierem lub prezydentem. Czy też polityk traktujący zmarłych z szacunkiem, który nie miesza sprawy katastrofy do polityki? Odpowiedź jest oczywista, jedyną szują i kanalią w tym temacie jest Jarosław Kaczyński, karłowaty polityk o aspiracjach męża stanu z krzywym kręgosłupem, którego miejsce jest na śmietniku historii. 

Podsycając nienawiść, dzieląc ludzi, atakując swoich przeciwników w perfidny sposób staje się tylko pospolitą kanalią, ten polityk zasługuje na każdy rodzaj krytyki. Zwłaszcza, że w duchu religijnym użył tych słów w Wielkanoc. Jak mawiał jego brat „spieprzaj dziadu” tego życzę w święta Wielkanocne jemu i całej pisowskiej hordzie hien, która będzie dzisiaj urządzać taniec baranów z krzyżami i modlitwą na smoleńskich trumnach.

Przed drugą rocznicą.

Pech chce lub raczej niesprzyjający los sprawił, że w tym roku rocznica smoleńska odbędzie się dzień po lanym poniedziałku, czyli dzień po świętach w trakcie, których rodziny będą razem spędzać czas z dala od trosk dnia codziennego oraz z dala od tematu rocznicy, kto wie może większość zapomni o 10 kwietnia i będą woleli bawić się z rodziną jak normalni biali ludzie niż łazić z posępną miną i pałętać się po Krakowskim przedmieściu w bezsensownym marszu.

Ten pech jakoś nie sprzyja oczekiwaniom Jarosława Kaczyńskiego, który będzie prawdopodobnie domagał się 10 kwietnia licznych bojówek do marszu żałobnego, który będzie prawdopodobnie przypominał marsz protestacyjny z hasłami nienawiści i pogardy dla każdego, kto w tej chwili nie popiera jedynej słusznej linii i teorii o zamachu. Ten pech złego okresu żałoby może sprawić, że liczba żałobników może być dwukrotnie mniejsze niż poprzednio a ich zapał może być ograniczony do minimum, wszystko zależy od tego ilu jeszcze mamy w kraju wszelkiej maści fanatyków. Nie zdziwiłbym się gdyby nawet sam Kaczyński, znużony i zniechęcony słabą frekwencją szybko zniknął w celu zakończenia tej żałosnej farsy, próbując potem w ciszy i spokoju odszukać sens własnego życia.

W niedalekiej przyszłości prawdopodobny wzór tego typu zachowań będzie się jeszcze powtarzał, teraz jednak śledzimy na bieżąco kolejne nadchodzące widowisko, lub raczej show, w wykonaniu band szaleńców pragnących wykazać swoje zaangażowanie w niecodziennym spędzie, pod przewodnictwem naczelnego żałobnika kraju Jarosława Kaczyńskiego. Ponura wizja, którą tak tu sobie tworzę, ma na celu surowo ocenić tworzoną przez Kaczyńskiego zamachową narodową histerię, która powoli staje się masową projekcję zakonu Macierewicza, przykro mi, ale na łagodne określenie tego chorego zjawiska mnie nie stać.

Kaczyński uwielbiając blichtr stanie się główną gwiazdą uroczystości upamiętniającą drugą rocznicę katastrofy, nie będę zaskoczony, jeżeli jako główny żałobnik zaanektuje całe wydarzenie tylko dla siebie, odsuwając innych na tor boczny. Nie mam też żadnych wątpliwości, co do tego, że inni żałobnicy będą stanowić tylko niezbyt doskonałe koniczne tło, dla pozy ciężko zranionego człowieka, który nie potrafi w sposób ludzki uczcić pamięci zmarłych w zwyczajnej katastrofie. Od dawna wszyscy wiemy, że jest to jego osobisty ból, z którym utożsamił się zbyt mocno i stał się jego częścią, a nawet mocną podwaliną drążącą jego umysł dniami i nocami niszcząc jego polityczną karierę.  

Czego będzie można spodziewać się po kolejnej rocznicy tragedii smoleńskiej, normalny człowiek powinien uczcić to w ciszy, w spokoju, w milczeniu, w cichej zadumie bez emocji i z dużym dystansem, to nie jest żałoba to tylko kolejna rocznica i w byciu cichym obserwatorem nie ma niczego złego, to przecież normalny stan, dlatego powtarzam każdy normalny, nie użyłbym tego określenia wiedząc, że zbiorowa narodowa psychoza zachowa się jak prymitywna hałastra wpuszczona w cywilizowane miejsca. Ten spektakl będę oglądał z dala w TV, ponieważ jako człowiek cywilizowany nie zniżam się do nieludzkich zachowań urągających ludzkiej przyzwoitości. 

Europejskie boje PiS.

Katastrofa smoleńska opanowuje coraz bardziej wszystkie aspekty życia codziennego. Przynajmniej tak się wydaje nielicznym pasjonatom tego tematu. Sam Kaczyński stwierdził ostatnio „coraz bardzie wygląda na zamach” – jeszcze wcześniej wypowiadał słowa w stylu „zdradzeni o poranku” i tym podobne niejasne wypowiedzi, które do tej pory można było traktować, jako wstęp do silniejszych określeń. Teraz powiedział wreszcie to, czego spodziewaliśmy się od dość dawna i co powtarzali do tej pory tylko jego bliscy współpracownicy.

Na samym początku PiS próbował zarazić tematem katastrofy Amerykanów, w tym celu Antoni Macierewicz i Anna Fotyga odbyli podróż do USA, gdzie u senatorów kongresu zabiegali o wsparcie dla międzynarodowego dochodzenia w sprawie katastrofy. Wrócili pełni entuzjazmu i obietnic z gwarancjami rychłej komisji międzynarodowej. Minęło dwa lata i nic się nie dzieje, amerykanie jak widać podeszli do tematu przedstawionego przez Macierewicza z dystansem i niechęcią, intrygujące w tym jest fakt, braku reakcji ze strony Macierewicza oraz Fotygi nie wyjaśniają przyczyn takiego zachowania sojuszników i nie próbują nawet ponownie poruszyć ten temat w kongresie USA. Zniechęcili się wcześniejszymi niepowodzeniami, czy też sami widzą bezsensowność własnych kroków?

W tej chwili PiS próbuje zainteresować tematem Unię Europejską, na forum europarlamentu starają się w tonach żałobnych przekonać eurodeputowanych, że jest to wspólny interes tego regionu i powinni zaangażować się w tworzenie wspólnej komisji. Nie wiem ile udało się na tą chwilę uzyskać, ale spodziewam się tego samego efektu, co w przypadku kongresu USA. I jestem pewny, że to może mocno zranić dumę Kaczyńskiego oraz zaangażowanych tym tematem. Jak to zniosą i czy poradzą sobie z kolejną obojętnością, będziemy mieli okazję zobaczyć już niebawem?

Kwestia smoleńska nie interesuje nikogo poza grupą zarabiającą na całej tragedii politycznie i finansowo - prasa, książki, blogi, wywiady, filmy dokumentalne, to przecież żyła złota dla wszelkiego rodzaju specjalistów i tanich publicystów, którzy próbują się na tym wybić. Dorzucić do tego jeszcze aspekt polityczny, Gdzie PiS nadal próbuje bawić się prymitywnymi emocjami swoich wyborców wmawiając im, że sprawa ciągle jest otwarta i nic nie jest przesądzone i tylko oni będą w stanie wyjaśnić całą sprawę.

Katastrofa smoleńska, która wyzwoliła tak wielkie emocje, uruchomiła postawy radykalne, z których korzystają oczywiście politycy PiS odżywiając po raz kolejny temat spodziewają się efektów na podstawie marnych poszlak, którymi mogliby zainteresować jedyne wytwórnie filmowe ewentualnie - pisma SF.

Myślę, że prezes od radykalizmu przeszedł już do desperacji i do ekstremizmu, co musi pokaźną część społeczeństwa drażnić. Dobrnęliśmy przecież do momentu, kiedy sporej części jego wypowiedzi prawie nikt, poza członkami sekty, nie bierze na serio. Prezes wykonuje kolejne bezsensowne gesty świadczące albo o małym kontakcie z rzeczywistością, albo o przesadnych obawach o własną przyszłość.